Sprawozdanie finansowe za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 roku
(wszystkie kwoty w tysiącach złotych, o ile nie zaznaczono inaczej)
ATAL S.A. 28
Rezerwa na podatek odroczony jest tworzona od wszystkich dodatnich różnic przejściowych podlegających
opodatkowaniu, natomiast składnik aktywów z tytułu podatku odroczonego jest rozpoznawany do wysokości,
w jakiej jest prawdopodobne, że będzie można pomniejszyć przyszłe zyski podatkowe o rozpoznane ujemne
różnice przejściowe. Nie ujmuje się aktywów ani rezerwy, jeśli różnica przejściowa wynika z początkowego ujęcia
składnika aktywów lub zobowiązań w transakcji, która nie jest połączeniem jednostek gospodarczych oraz która
w czasie jej wystąpienia nie ma wpływu ani na wynik podatkowy ani na wynik księgowy. Nie ujmuje się rezerwy
na podatek odroczony od wartości firmy, która nie podlega amortyzacji na gruncie przepisów podatkowych.
Podatek odroczony jest wyliczany przy użyciu stawek podatkowych, które będą obowiązywać w momencie, gdy
pozycja aktywów zostanie zrealizowana lub rezerwa rozliczona, przyjmując za podstawę przepisy prawne
obowiązujące na dzień bilansowy.
Wartość składnika aktywów z tytułu podatku odroczonego podlega analizie na każdy dzień bilansowy,
a w przypadku, gdy spodziewane przyszłe zyski podatkowe nie będą wystarczające dla realizacji składnika
aktywów lub jego części następuje jego odpis.
Polskie przepisy prawa podatkowego dotyczące między innymi rozliczeń w obszarze podatku od towarów i usług,
podatku dochodowego czy też ubezpieczeń społecznych podlegają częstym modyfikacjom. Zmiany dotyczą nie
tylko brzmienia poszczególnych regulacji, lecz również sposobu dokonywania ich wykładni przez organy
podatkowe i sądy administracyjne. Na uwagę zasługuje dodatkowo również kwestia coraz częstszego
posługiwania się przez ustawodawcę niejednoznacznymi pojęciami i nieostrymi definicjami, które finalnie mają
fundamentalne znaczenie dla stosowania poszczególnych regulacji. Elementy te prowadza w praktyce do daleko
idących trudności w stosowaniu regulacji prawa podatkowego, w szczególności niejednokrotnie braku
możliwości uzyskania zarówno ze strony organów podatkowych, jak i doradców podatkowych jednoznacznych
wytycznych co do sposobu postępowania, który zapewniłby pewność co do poprawności dokonywanych
rozliczeń podatkowych. Rozliczenia podatkowe pozostają przy tym jednym z obszarów, które mogą być
przedmiotem kontroli organów państwa, które to uprawnione są do nakładania kar i grzywien, a ewentualne
dodatkowe zobowiązania podatkowe powstałe w ocenie takich organów kontrolnych musza być uregulowane
wraz z odsetkami. Dodatkowym czynnikiem zwiększającym poziom niepewności co do dokonywanych rozliczeń
podatkowych są obowiązujące od 15 lipca 2016 r. przepisy Ordynacji Podatkowej wprowadzające do polskiego
systemu prawa Ogólną Klauzulę Zapobiegającą Nadużyciom (tzw. klauzula GAAR). Istotą tych regulacji pozostaje
przyznanie organom podatkowym uprawnienia do oceny, czy dana czynność gospodarcza jest realizowana
przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem
i celem przepisu ustawy podatkowej. Wskazane czynniki powodują, iż finalnie ustalenie ostatecznego poziomu
zobowiązań podatkowych w niektórych sytuacja może być uzależnione od subiektywnej oceny danego zdarzenia
na tle ogólnych i nieprecyzyjnych zapisów w prawie podatkowych. W konsekwencji, kwoty prezentowane
i ujawniane w sprawozdaniu finansowym mogą się zmienić w przyszłości w wyniku ostatecznej decyzji organu
podatkowego.
3.25. Subiektywne oceny Zarządu oraz niepewność szacunków
Przy sporządzaniu sprawozdania finansowego Zarząd Spółki kieruje się osądem przy dokonywaniu licznych
szacunków i założeń, które mają wpływ na stosowane zasady rachunkowości oraz prezentowane wartości
aktywów, zobowiązań, przychodów oraz kosztów. Faktycznie zrealizowane wartości mogą różnić się od
szacowanych przez Zarząd. Informacje o dokonanych szacunkach i założeniach, które są znaczące dla
sprawozdania finansowego, zostały zaprezentowane poniżej.
Okresy ekonomicznej użyteczności aktywów trwałych
Zarząd Spółki dokonuje corocznej weryfikacji okresów ekonomicznej użyteczności aktywów trwałych,
podlegających amortyzacji. Na dzień 31 grudnia 2020 roku Zarząd ocenia, że okresy użyteczności aktywów
przyjęte przez Spółkę dla celów amortyzacji odzwierciedlają oczekiwany okres przynoszenia korzyści
ekonomicznych przez te aktywa w przyszłości. Jednakże faktyczne okresy przynoszenia korzyści przez te aktywa
w przyszłości mogą różnić się od zakładanych, w tym również ze względu na techniczne starzenie się majątku.
Wartość bilansowa aktywów trwałych podlegających amortyzacji prezentowana jest w nocie nr 4.